موارد استفاده سيتالوپرام
سيتالوپرام به صورت هيدروكلريد يا هيدروبروميد خوراكي تجويز مي شود كه معمولاً به صورت تك دوز روزانه است. در درمان افسردگي كاربرد دارد.
فارماكوكينتيك
سيتالوپرام به راحتي از طريق دستگاه گوارشي جذب شده و حداكثر غلظت پلاسمايي آن پس از ۴-۲ ساعت از مصرف خوراكي دارو حاصل مي شود. بطور وسيعي در بدن پخش مي شود و ميزان باند پروتئيني آن پايين است.
هشدارها
در بيماران مسن دوز دارو بايستي در پايين ترين دامنه درماني كه حداكثر ۴۰ ميلي گرم در روز است نگاه داشته شود. اين دارو بايستي به تدريج قطع شود تا خطر علائم ترك كاهش يابد.
در بيماران دچار اختلالات كبدي بايستي دوز دارو در پايين ترين حد دامنه درماني قرار گيرد. مثلاً در افسردگي دوز معمول بايستي در حد ۲۰ ميلي گرم روزانه نگاه داشته شود.
اگرچه اطلاعات كافي در مورد ميزان مجاز دوز تجويزي در بيماران دچار اختلال شديد كليوي وجود ندارد ولي در بيماران با اختلال كليوي خفيف تا متوسط نيازي به تنظيم دوز نيست.
عوارض جانبي سيتالوپرام
همانند ساير SSRIS هاست اگر چه افزايش اشتها و وزن نيز با سيتالوپرام گزارش شده است.
تداخل دارويي
همانند فلوكستين است.
- شنبه ۲۹ مهر ۹۶ ۱۱:۲۶
- ۶ بازديد
- ۰ نظر